 |
..τιμιώτερων έστιν η πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον |
«Μητρός τε και πατρός και των
άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερων έστιν η πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον»
Πλάτων
Δεν θα μπορούσαμε να ξεκινούσαμε μια μικρή
ανάλυση για την Πατρίδα χωρίς να προσχωρούσαμε στο κείμενο μας την πιο πάνω
φράση. Μια φράση ενός αρχαίου πρόγονου η οποία είναι όσο επίκαιρη από ποτέ.
Αλήθεια τι εστί Πατρίδα για μας
τους ανθρώπους είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο. Κάποιοι θεωρούν την Πατρίδα κάτι το
ανύπαρκτο καθώς ως άνθρωποι δήθεν δεν πρέπει να ζούμε σε σύνορα, άλλοι το έχουν
ως ύψιστο ιδανικό και πολεμούν γι αυτήν. Αυτή η πάλη είναι μέσα στο είναι του
ανθρώπου, που ουσιαστικά γίνεται άνιση μάχη.
Τα σύνορα είναι σχετικά, συνήθως καθορίζονται
από τις συμφωνίες κρατών, τους πολέμους και ούτο καθεξής. Σημασία έχουν οι λαοί
οι πολιτισμόι. Δηλαδή ο χώρος στον οποίο έζησαν οι λαοί και οι πολιτισμοί
αυτών.
Το κράτος δεν εκπροσωπεί απαραίτητα την Πατρίδα,
γι αυτό τα σύνορα ενός κράτους είναι πολύ σχετικά.
Για παράδειγμα στην Ελλάδα δεν μπορείς να πεις
ενός Κωνσταντινουπολίτη, ο οποίος εξωρίζεται το ΄55, ότι η Πατρίδα του δεν
είναι η Πόλη. Είναι αισχρό και αναληθές να γίνονται τέτοιες προσεγγίσεις. Κατ’
επέκταση το ότι τα σύνορα της Ελλάδος δεν φτάνουν μέχρι την Πόλη δεν έχει και
ουσιαστική σημασία.
Σημασία όμως έχει ότι εκείνον τον χώρο, δηλαδή τον τόπο των Ελλήνων, την έχουν
αλλόφιλοι, ξένοι που εκμεταλλεύονται με κάθε μέσο τον πολιτισμό των Ελλήνων,
κάνοντας τις εκκλησιές τζαμιά, μουσεία κ.ο.κ.
Πατρίδα από την άλλη δεν είναι απλά που
γενιέσαι και που ζεις, αλλά πιο καλά που γεννήθηκαν οι προγόνοι σου και ποια
είναι η καταγωγή σου. Αυτό θα πει πατρίδα. Πατρίδα είναι η καταγωγή.
Επίσης, σημαντικό θα ήταν να
αναφέρουμε ότι η ιστορία ενός λαού που έζησε σε ένα χώρο παίζει πολύ σημαντικό
ρόλο στην τοποθέτηση για το τι είναι Πατρίδα και ότι η αντίληψη της Πατρίδας
δεν είναι κάτι υποκειμενικό.
Η ιστορία ενός λαού, και ο αγώνας του για
επικράτηση της καταγωγής του, από εκατοντάδες κατακτητές, δίνει ακόμη ένα
“πλεονέκτημα” στην ενίσχυση της έννοιας της Πατρίδας.
Έχοντας αυτά υπόψιν δεν θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε
την Κύπρο ένα άλλο κομμάτι της Ελλάδας θεωρώντας βέβαια ότι η Ελλάδα ΔΕΝ είναι
σε καμιά περίπτωση αυτό που ονομάζεται Ελληνικό κράτος, αλλά κατά παράδοξο (;)
τρόπο το ελληνικό κράτος καταστρέφει την Ελλάδα. Αυτό συμβαίνει για διάφορους λόγους αλλά ας
το αφήσουμε για άλλη θεματολογία που έχει άμεση σχέση με την διοίκηση της
Πατρίδας.
Η καταστροφή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς
με αποτέλεσμα τον αφανισμό της Πατρίδας, είναι κύριο χαρακτηριστικό των
ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που θέλουν να βάλουν χέρι στις Πατρίδες των λαών και
θέλουν να φυλακίσουν αυτό που ονομάζεται αυτοδίαθεση και ελευθερία.
Όπως είχε πει και ο Κίσιγκερ για τους Έλληνες:
"Ο λαός των Γκρεκών είναι αναρχικός και δύσκολος να τιθασευθή. Γι'
αυτό πρέπει να τον χτυπήσουμε βαθιά στις πολιτιστικές του ρίζες. Τότε ίσως
αναγκασθή να συμμορφωθή. Εννοώ να πλήξουμε τη γλώσσα του, την θρησκεία του, τα
πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε την δυνατότητά
του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, ώστε να μην μας παρενοχλεί στα
Βαλκάνια, στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή την νευραλγική
περιοχή στρατηγικής σημασίας για μας"
Ο Κίσιγκερ κάτι ήξερε γι αυτό την Ελλάδα την
κτυπούν ιδιαίτερα πάνω στις πολιτιστικές της ρίζες για να απομακρυνθεί από αυτό
που ονομάζεται ελληνισμός και έτσι να μπορεί ο κάθε ένας να αλωνίσει. Έτσι
θέλουν, οι μεγάλες δυνάμεις, αποχαύνωση του λαού. Αυτό το πετυχένουν κατά
μεγάλο βαθμό. Και βέβαια υπάρχει και εξήγηση γι αυτό.
Έτσι καλούμαστε να κρατήσουμε τις ρίζες μας,
την παράδοση μας, να εκτιμούμε τις τέχνες μας και την γλώσσα μας. Να μελετάμε
την ιστορία μας και να ασχολούμαστε ενεργά με την πολιτική γιατί στις μέρες μας
δυστυχώς είναι αυτή που πουλά και αγοράζει τον τόπο μας. Ενεργός πολίτης
σημαίνει αφυπνισμένος, ελεύθερα σκεπτόμενος και άνθρωπος ο οποίος σίγουρα ξέρει
τι του γίνεται.
 |
| Η θεά Αθηνά. Η θεά των Αρχαίων ημών προγόνων της Σοφίας. |
Θέμα της Πατρίδος, λόγια φιλοσόφων, ηρώων και σημαντικώ προσωπικοτήτων.
Κυριάκος
Μάτσης ήρωας της ΕΟΚΑ 55-59: “Να γιατί
δεν νοιάζομαι αν τη γη αυτή τη ζουν Τούρκοι, Έλληνες, Εβραίοι… Εκείνο που έχει
αξία είναι να τη ζουν αυτοί που την ποτίζουν με τον ιδρώτα τους και να
περπατούν πάνω της ελεύθεροι, διαφεντευτώ της, κυρίαρχοί της.”
Μπορεί να
ακούγεται κάπως αυτό που ανάφερε ο Μάτσης. Όμως το τι εννοεί σε αυτή του την
φράση και το τι θέλει να τονίσει το αφήνουμε στους αναγνώστες. Θεωρούμε
ενδιαφέρον το πιο πάνω γι αυτό και το αναφέρουμε ως ντοκουμέντο.
Εξάλλου
εμείς ως απλοί Έλληνες που κάνουμε το ελάχιστο για αυτή την Πατρίδα δεν θα
μπορούσαμε σε καμιά περίπτωση να κρίνουμε την άποψη ενός ήρωα ιδεολόγου ο
οποίος έπεσε για την Απελευθέρωση της πατρίδος.
Ευαγόρας Παλληκαρίδης ήρωας της
ΕΟΚΑ 55-59: Για σένα Κύπρο αθάνατη,
πατρίδα τιμημένη, θα δώσω από το αίμα μου κάθε σταλαματιά.
Για να σε δω ελεύθερη και χιλιοδοξασμένη, δεν θα διστάσω, Κύπρο μου,να
πέσω στη φωτιά.
Ο Ευαγόρας θεωρεί την Πατρίδα του τιμημένη και
αθάνατη. Με αυτόν τον τρόπο ο ποιητής-ήρωας δίνει και άλλη υπόσταση στην
Πατρίδα, την αθανασία της και την τιμή. Αυτοί είναι και κάποιοι από τους λόγους
που ο ήρωας είναι έτοιμος να δώσει και το αίμα του.
Τιμημένη γιατί την τιμούσε ο Λαός της με τις
πράξεις του και αθάνατη γιατί έμεινε όπως ήταν πάντα ελληνική και ο λαός σοφός
ήξερε τι ήθελε.
Η αυτοθυσία που γεννιέται στο στήθος των ηρώων
μας είναι κυρίαρχη. Γιατί όμως ένας να θυσιάσει την ίδια του την ζωή για την
Πατρίδα; Γιατί κάποιος να βάλει πάνω απ΄όλα την Πατρίδα έναντι της ζωής του;
Αυτό είναι μια πανανθρώπινη αξία
της θυσίας ενός ανθρώπου για το μέλλον, για το μέλλον των συνανθρώπων του και
κατ΄επέκταση της ακμή της Πατρίδος. Θεωρούμε πολύ σημαντικό αυτό το σημείο
καθώς εάν κάποιος αντιμετωπίζει τον θάνατο λες και είναι μια απλή φάση της
ζωής, για την Πατρίδα τότε αυτός κατάφερε να θυσιάζεται για το καλό του Λαού
και για ένα καλύτερο αύριο.
Αυτή θεωρούμε, είναι η κυριότερη βαθιά αξία
αυτοθυσίας του κάθε ανθρώπου που θυσιάστηκε για ιδανικά.
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήρωας 1821: Μια φορά εβαπτίστημεν με το λάδι, βαπτιζόμεθα και μία με το αίμα δια
την ελευθερίαν της πατρίδος μας.
Η απόλυτη συνείδηση ότι η ελευθερία της
Πατρίδος περνά από αιματοχυσίες και αντίσταση ενάντια στον κατακτητή. Η αποδοχή
αυτού το γεγονότος καθιστά τους ήρωες του ’21 έτοιμους να αντιμετωπίσουν τον
θάνατο.
Καλό θα ήτο να συγκρίνουμε την πιο πάνω στροφή
του Παλληκαρίδη με το ρητό του Κολοκοτρώνη και θα δούμε ξεκάθαρα τις ομοιότητες
των δύο.
Δύο άνθρωποι οι οποίοι έζησαν σε διαφορετικές
εποχές (χρονολογικά) δείχνουν την ετοιμότητα τους να πεθάνουν για χάρη της
Πατρίδος, για το καλύτερο μέλλον της, για τους ανθρώπους της και τους
απογόνους.
Δεν θα μπορούσαμε βέβαια να
παραλείψουμε την αγάπη για την Πατρίδα που αυτή πηγάζει από την αγάπη για τον
άνθρωπο και την ελευθερία αυτού.
Αγάπη για την Πατρίδα σίγουρα δεν σημαίνει
μίσος για άλλους λαούς. Στις μέρες μας, δυστυχώς, τα λεγόμενα “Εθνικιστικά”
πολιτικά σύνολα εκφέρουν μίσος πιο πολύ
παρά αγάπη για την Πατρίδα. Κατάντησε το μίσος σε όποιονδήποτε αλλόφιλο να
είναι αγάπη για την Πατρίδα και το αντίθετο προδοσία.
Εδώ θα πρέπει να υπάρξει μια ισορροπία. Δεν
κάνει κακό στην Πατρίδα μας να μην μισούμε όποιονδήποτε. Είτε αυτός είναι
εχθρός ή όχι. Δεν είναι απαραίτητη προυπόθεση για έναν υγείη αγώνα που θα φέρει
Λευτεριά.
Αυτό που πρέπει να τονίζεται συνεχώς είναι η
αγάπη προς την Πατρίδα, που ναι αγάπη για την Πατρίδα σημαίνει και Λευτεριά από
όποιονδήποτε εισβολέα, είτε αυτός ονομάζεται Τούρκος, είτε νέα τάξη πραγμάτων.
Επίσης, η μελέτη του ελληνικού μας πολιτισμού
είναι σημαντικός παράγοντας στην ενδυνάμωση της Πατρίδας μας και της Εθνικής
συνείδησης. Η “εμμονή” στις παραδόσεις μας, στον πολιτισμό μας και στην μελέτη
της ιστορικής μας υπόστασης δεν μπορούν να παραληυθούν από αυτό που ονομάζεται
αγάπη για την Πατρίδα.
Η ευαισθητοποίηση μας στα πολιτικά τεκταινόμενα του τόπου είναι απαραίτητη προυπόθεση. Αν δεν μελετάμε ποιοι διαπραγματεύονται
το μέλλον της Πατρίδας μας, τι κάνουν και πως το χειρίζονται δεν μπορεί να
θεωρούμαστε ότι ενδιαφερόμαστε για την Πατρόα γη. Ακόμη, η μελέτη και η
παρουσίαση μιας πολιτικής πρόταση προς το κομματικό κατεστημένο παρέχει όπλο
προς το αυτόνομο κίνημα έναντι του σάπιου κομματικού που μας πουλά στις μέρες
μας.
Επιπρόσθετα,
τονίζουμε ότι η προώθηση του φανατισμού, της μισαλλοδοξίας, του μίσους κ.ο.κ
δεν μπορούν να προωθήσουν τον άνθρωπο προς πατριωτικό πολιτικό λόγο αλλά
προωθούν μάλλον τον αλόγιστο “πατριωτισμό” που δεν έχει αποτέλεσμα ούτε να
συνετίσει ούτε να προωθήσει κανένα προς τον απελευθερωτικό αγώνα.
Ο Φανατισμός κατ’ επέκταση είναι όργανο του
κομματικού σάπιου συστήματος, διπολισμός, έλληψη πολιτικοποίησης κτλ, και θα
πρέπει ο αυτόνομος ελεύθερος άνθρωπος να μην παίξει το παιχνίδι του και να τον
καταπολεμήσει. Αυτό θα γίνει με τους τρόπους που ανάφεραμε πιο πάνω.
